martes, 13 de enero de 2015

Canto verde

 Horizonte verde

Pallas de herba nos astros verdes.
A montaña con toda a súa auga
baléirase nun puro canto verde,
nu como os metais, como o vidro
e o seus atavíos de luces musicais.

Cando o canto aparece
móstrase a fermosura
do que se sente
o do que foi sentido
-a terra cos seus vivos e os seus mortos.


Versión en castellano

Briznas de hierba
en las estrellas verdes.
La montaña con toda el agua
se vacía en un puro canto verde,
desnudo como los metales,
como el cristal y su atavío de luces musicales.

Cuando el canto aparece
se muestra la belleza de lo que se siente
o de lo que fue ya sentido
-la tierra con sus vivos y sus muertos.

2 comentarios:

María Socorro Luis dijo...


Llegué casual, leí y disfruté. Gracias por ello.

Saludos poéticos.

Javier dijo...

Que grande esa primeira estrofa... Encántame.